Łatwy dostęp do używek oraz presja społeczeństwa sprawiają, że coraz większa część osób w różnym wieku zmaga się z uzależnieniem. Uzależnienie jest stanem, podczas którego dochodzi do konieczności dostarczania do organizmu określonej substancji na skutek dysfunkcji czynności somatycznych oraz psychicznych organizmu. Jednym z nałogów, który rozwija się niezależnie od wieku, płci czy statusu społecznego jest alkoholizm. To choroba, która prowadzi do wyniszczenia organizmu, a po jego odstawieniu dochodzi do rozwoju zespołu abstynencyjnego. Najpoważniejszym skutkiem niedostarczenia do ustroju substancji alkoholowej jest delirium tremens, czyli biała gorączka. Czym jest delirium tremens? Jak rozpoznać białą gorączkę oraz jak pomóc osobie zmagającej się z nią?
Czym jest delirium tremens, czyli biała gorączka?
Delirium tremens, przez specjalistów nazywane białą gorączką lub drżeniem alkoholowym jest jednym z najgroźniejszych objawów całkowitego wyeliminowania lub znacznego zmniejszenia ilości alkoholu zwykle dostarczanego do organizmu. W trakcie ataku delirium tremens charakterystyczne są zaburzenia świadomości połączone z omamami i urojeniami, które zazwyczaj są negatywnie odbierane przez osobę uzależnioną od alkoholu. Białej gorączce towarzyszą również inne zaburzenia o podłożu wegetatywnym oraz somatycznym, dlatego podczas rozpoznania objawów delirium tremens konieczne jest skonsultowanie pacjenta z lekarzem.
Pojawienie się białej gorączki jest ściśle związane z auto odpowiedzią ustroju na zmianę ilości lub całkowite wyeliminowanie dostarczanego do ustroju alkoholu. Taki stan prowadzi do zmiany ilości składników toksycznych, które podczas odstawienia alkoholu wpływają hamująco na układ nerwowy pacjenta, czego efektem jest znaczny wzrost aktywności centralnego układu nerwowego oraz uruchomienie reakcji, które wpływają na pogorszenie się stanu fizycznego alkoholika.
Delirium alkoholowe – co robić? Okres trwania białej gorączki jest zależny od stopnia zaawansowania choroby alkoholowej oraz wyniszczenia ustroju alkoholika. Nieleczone majaczenie drżenne może prowadzić nawet do zgonu pacjenta, dlatego po rozpoznaniu symptomów delirium tremens należy niezwłocznie skonsultować pacjenta ze specjalistą.
Objawy białej gorączki – co warto wiedzieć?
Biała gorączka jest zaburzeniem, którego podłożem są psychiczno-behawioralne konsekwencje odstawienia alkoholu. Objawy delirium tremens najczęściej rozwijają się w okresie 72 godzin od zaprzestania dostarczania do organizmu substancji alkoholowej.
Delirium tremens – objawy:
- silne zaburzenia świadomości,
- pojawienie się urojeń, halucynacji i omamów, które pacjent odczuwa wieloma zmysłami,
- pojawienie się przewlekłej bezsenności oraz koszmarów sennych,
- nieprawidłowe kodowanie zdarzeń, kłopoty z pamięcią,
- silne odczuwanie lęku i strachu, które łączy się z objawami somatycznymi: niepokojem ruchowym, drżeniem mięśni, rąk, nóg oraz języka,
- atak drgawek całego ciała,
- nieprawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych, głównie wątroby oraz układu sercowo-naczyniowego,
- pojawienie się gorączki lub podwyższonej temperatury ciała,
- wykrycie chorób współistniejących, najczęściej zapalenia płuc,
- objawy somatyczne, które są efektem zwiększonej aktywności układu współczulnego, na przykład szybkie picie serca, rozszerzenie źrenic,
- zwiększenie potliwości ciała,
- odczuwanie nudności, które mogą prowadzić do wymiotów,
- przyspieszenie oddechu, którego osoba chora nie jest w stanie kontrolować.
Do rozwoju delirium tremens może dojść w różnych sytuacjach. Biała gorączka może pojawić się w domu, po samodzielnym odstawieniu alkoholu, ale też w innych sytuacjach. Bardzo często dochodzi do rozwoju delirium alkoholowego podczas hospitalizacji pacjenta z powodu innych chorób, na skutek nagłego odstawienia alkoholu. Skrajny przebieg białej gorączki może prowadzić do zapadnięcia pacjenta w śpiączkę i przybrać formę majaczenia śpiączkowego. To ostatnia faza choroby, która może prowadzić do zgonu alkoholika.
Leczenie delirium alkoholowego
Główną rolę przy rozpoznaniu dolegliwości ma informacja o tym, że osoba chora przez długi okres czasu nadużywała alkoholu. Leczenie delirium alkoholowego, po rozpoznaniu objawów należy podjąć jak najszybciej. Pacjenci z białą gorączką najczęściej wymagają hospitalizacji o obserwacji w szpitalu, gdyż dolegliwość może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.
Leczenie delirium alkoholowego najczęściej opiera się na podawaniu pacjentom leków, których substancją czynną są benzodiazepiny. Dodatkowo, gorączka oraz niemożność przyjmowania płynów wymaga nawadniania osobę chorą, aby nie doprowadzić do wyniszczenia organizmu. Kolaboracja leczenia farmakologicznego oraz podawania leków o charakterze uspokajającym skutkuje wyciszeniem stanu lękowego alkoholika i eliminacją objawów psychosomatycznych. Nawadnianie osoby z objawami białej gorączki oraz podawanie leków o działaniu przeciwgorączkowym prowadzi do odzyskania równowagi organizmu i umożliwia powrót do fizjologicznego funkcjonowania ustroju.