Łatwy dostęp do używek oraz presja społeczeństwa sprawiają, że coraz większa część osób w różnym wieku zmaga się z uzależnieniem. Uzależnienie jest stanem, podczas którego dochodzi do konieczności dostarczania do organizmu określonej substancji na skutek dysfunkcji czynności somatycznych oraz psychicznych organizmu. Jednym z nałogów, który rozwija się niezależnie od wieku, płci czy statusu społecznego jest alkoholizm. To choroba, która prowadzi do wyniszczenia organizmu, a po jego odstawieniu dochodzi do rozwoju zespołu abstynencyjnego. Najpoważniejszym skutkiem niedostarczenia do ustroju substancji alkoholowej jest delirium tremens, czyli biała gorączka. Czym jest delirium tremens? Jak rozpoznać białą gorączkę oraz jak pomóc osobie zmagającej się z nią?
Czym jest delirium tremens, czyli biała gorączka?
Delirium tremens, przez specjalistów nazywane białą gorączką lub drżeniem alkoholowym jest jednym z najgroźniejszych objawów całkowitego wyeliminowania lub znacznego zmniejszenia ilości alkoholu zwykle dostarczanego do organizmu. W trakcie ataku delirium tremens charakterystyczne są zaburzenia świadomości połączone z omamami i urojeniami, które zazwyczaj są negatywnie odbierane przez osobę uzależnioną od alkoholu. Białej gorączce towarzyszą również inne zaburzenia o podłożu wegetatywnym oraz somatycznym, dlatego podczas rozpoznania objawów delirium tremens konieczne jest skonsultowanie pacjenta z lekarzem.
Pojawienie się białej gorączki jest ściśle związane z auto odpowiedzią ustroju na zmianę ilości lub całkowite wyeliminowanie dostarczanego do ustroju alkoholu. Taki stan prowadzi do zmiany ilości składników toksycznych, które podczas odstawienia alkoholu wpływają hamująco na układ nerwowy pacjenta, czego efektem jest znaczny wzrost aktywności centralnego układu nerwowego oraz uruchomienie reakcji, które wpływają na pogorszenie się stanu fizycznego alkoholika.
Delirium alkoholowe – co robić? Okres trwania białej gorączki jest zależny od stopnia zaawansowania choroby alkoholowej oraz wyniszczenia ustroju alkoholika. Nieleczone majaczenie drżenne może prowadzić nawet do zgonu pacjenta, dlatego po rozpoznaniu symptomów delirium tremens należy niezwłocznie skonsultować pacjenta ze specjalistą.
Objawy białej gorączki – co warto wiedzieć?
Biała gorączka jest zaburzeniem, którego podłożem są psychiczno-behawioralne konsekwencje odstawienia alkoholu. Objawy delirium tremens najczęściej rozwijają się w okresie 72 godzin od zaprzestania dostarczania do organizmu substancji alkoholowej.
Delirium tremens – objawy:
- silne zaburzenia świadomości,
- pojawienie się urojeń, halucynacji i omamów, które pacjent odczuwa wieloma zmysłami,
- pojawienie się przewlekłej bezsenności oraz koszmarów sennych,
- nieprawidłowe kodowanie zdarzeń, kłopoty z pamięcią,
- silne odczuwanie lęku i strachu, które łączy się z objawami somatycznymi: niepokojem ruchowym, drżeniem mięśni, rąk, nóg oraz języka,
- atak drgawek całego ciała,
- nieprawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych, głównie wątroby oraz układu sercowo-naczyniowego,
- pojawienie się gorączki lub podwyższonej temperatury ciała,
- wykrycie chorób współistniejących, najczęściej zapalenia płuc,
- objawy somatyczne, które są efektem zwiększonej aktywności układu współczulnego, na przykład szybkie picie serca, rozszerzenie źrenic,
- zwiększenie potliwości ciała,
- odczuwanie nudności, które mogą prowadzić do wymiotów,
- przyspieszenie oddechu, którego osoba chora nie jest w stanie kontrolować.
Do rozwoju delirium tremens może dojść w różnych sytuacjach. Biała gorączka może pojawić się w domu, po samodzielnym odstawieniu alkoholu, ale też w innych sytuacjach. Bardzo często dochodzi do rozwoju delirium alkoholowego podczas hospitalizacji pacjenta z powodu innych chorób, na skutek nagłego odstawienia alkoholu. Skrajny przebieg białej gorączki może prowadzić do zapadnięcia pacjenta w śpiączkę i przybrać formę majaczenia śpiączkowego. To ostatnia faza choroby, która może prowadzić do zgonu alkoholika.
Leczenie delirium alkoholowego
Główną rolę przy rozpoznaniu dolegliwości ma informacja o tym, że osoba chora przez długi okres czasu nadużywała alkoholu. Leczenie delirium alkoholowego, po rozpoznaniu objawów należy podjąć jak najszybciej. Pacjenci z białą gorączką najczęściej wymagają hospitalizacji o obserwacji w szpitalu, gdyż dolegliwość może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.
Leczenie delirium alkoholowego najczęściej opiera się na podawaniu pacjentom leków, których substancją czynną są benzodiazepiny. Dodatkowo, gorączka oraz niemożność przyjmowania płynów wymaga nawadniania osobę chorą, aby nie doprowadzić do wyniszczenia organizmu. Kolaboracja leczenia farmakologicznego oraz podawania leków o charakterze uspokajającym skutkuje wyciszeniem stanu lękowego alkoholika i eliminacją objawów psychosomatycznych. Nawadnianie osoby z objawami białej gorączki oraz podawanie leków o działaniu przeciwgorączkowym prowadzi do odzyskania równowagi organizmu i umożliwia powrót do fizjologicznego funkcjonowania ustroju.
Objawy delirium tremens – napady drgawkowe
Delirium alkoholowe jest stanem zagrożenia życia z wielu powodów. Jednym z objawów związanych z odstawieniem alkoholu są napady drgawkowe typu grand mal. Pojawiają się nawet u 25% osób doświadczających majaczenia alkoholowego. Te napady drgawkowe są najczęściej pierwszym objawem występującym przed lub w trakcie innych objawów delirium tremens.
Napady drgawkowe charakteryzują się gwałtownymi, nieskoordynowanymi skurczami mięśni, które obejmują całe ciało, prowadząc do utraty świadomości i kontroli nad ruchami ciała. W przypadku delirium tremens napady te mogą być niezwykle niebezpieczne, ponieważ zwiększają ryzyko urazów, złamań, a nawet śmierci w wyniku asfiksji (uduszenia) lub zawału serca wywołanego dużym stresem fizycznym. Drgawki w kontekście delirium tremens pojawiają się zazwyczaj 6-48 godzin po odstawieniu alkoholu, ale mogą wystąpić także później, w trakcie rozwijającego się majaczenia. Leczenie napadów drgawkowych polega na stosowaniu leków przeciwdrgawkowych, takich jak diazepam, w połączeniu z intensywną opieką medyczną, która ma na celu zapobieganie dalszym komplikacjom i wspieranie pacjenta w kryzysowym okresie. Właśnie dlatego samodzielne próby odstawienia alkoholu są tak niebezpieczne. Długotrwałe spożywanie alkoholu najlepiej pokonać poczas leczenia szpitalnego lub pobytu w prywatnym ośrodku leczenia uzależnień.
Delirium alkoholowe: rodzaje
Delirium alkoholowe, czyli majaczenie alkoholowe, występuje najczęściej w przebiegu ostrego zespołu abstynencyjnego i charakteryzuje się różnorodnymi objawami neurologicznymi, psychicznymi oraz autonomicznymi. Jest to jedna z najpoważniejszych konsekwencji, jakie ma nagłe odstawienie alkoholu. Tak zwana biała gorączka alkoholowa może mieć różne rodzaje i nasilenie. Należą do nich trzy stopnie zaawansowania dolegliwości.
Objawy prodromalne majaczenia alkoholowego (stan predeliryjny) – w początkowej fazie delirium alkoholowego pojawiają się tzw. objawy prodromalne, które obejmują zaburzenia snu (takie jak bezsenność), nasilone drżenie ciała, lęk, wzmożoną potliwość, osłabienie, iluzje wzrokowe, a także drgawki. Pacjent w tym stadium jest zazwyczaj w pełni świadomy swojego stanu i zachowuje częściowy krytycyzm wobec przeżywanych zaburzeń, mimo że zaczynają się pojawiać problemy z postrzeganiem rzeczywistości. Z czasem stan zaburzeń świadomości staje się coraz bardziej zaawansowany i dochodzi do nasilenia objawów.
Objawy rozwiniętego majaczenia alkoholowego – w bardziej zaawansowanej fazie delirium tremens dominują ciężkie zaburzenia świadomości, dezorientacja co do miejsca i czasu, oraz omamy, najczęściej wzrokowe, takie jak mikropsje i makropsje. Pacjent może doświadczać halucynacji wzrokowych, które przybierają postać zniekształconych obrazów, a także omamów słuchowych lub dotykowych. Dodatkowo występuje silny lęk, który może przechodzić w niepokój psychoruchowy, pobudzenie, a nawet agresję. Objawy towarzyszące to zwiększona sugestywność, pobudzenie psychoruchowe, wzmożona aktywność układu wegetatywnego współczulnego (w tym tachykardia, podwyższone ciśnienie tętnicze, gorączka, rozszerzenie źrenic, nadmierna potliwość). W tym stadium majaczenia mogą również występować napady drgawkowe o charakterze toniczno-klonicznym. Należy podkreślić, że delirium tremens jest zawsze stanem zagrażającym życiu, wymagającym szybkiej interwencji medycznej. Objawy delirium alkoholowego to nie coś, co można przeczekać, potraktować jako nieszkodliwy skutek odstawienia alkoholu.
Ostra halucynoza alkoholowa – jest to odmiana delirium alkoholowego, w której dominują pseudoomamy słuchowe, często o bardzo niepokojącej i dramatycznej treści, takie jak głosy grożące, oskarżające czy nawołujące do samobójstwa. Pozostałe objawy majaczenia, takie jak zaburzenia świadomości, są w tym przypadku mniej nasilone niż w typowym delirium tremens, dlatego osoba odstawiająca alkohol doświadcza głównie omamów.
Szukasz pomocy? U kogoś z Twoich bliskich pojawiają się zaburzenia psychiczne, wynikające z alkoholizmu? Zadzwoń i znajdź profesjonalną pomoc w swojej okolicy!
