Uzależnienie od narkotyków to bardzo powszechny problem wśród młodzieży. Na jego rozwój wpływa naprawdę wiele czynników, takich jak problemy adaptacyjne czy chęć przypodobania się grupie rówieśniczej. Najlepiej byłoby oczywiście zapobiec rozwojowi uzależnienia u swojego dziecka, ale nie zawsze jest to możliwe. Na szczęście, możliwe jest skuteczne leczenie narkomanii u osób nieletnich. Im wcześniej zostanie ono rozpoczęte, tym większa będzie jego skuteczność.
W jakich okolicznościach konieczne jest podjęcie odwyku?
Odwyk dla młodzieży nie kojarzy się rodzicom zbyt dobrze. Zdecydowana większość matek i ojców wolałaby, aby ich dziecko było leczone w warunkach ambulatoryjnych. Niestety, terapia w ramach poradni nie zawsze jest możliwa, a czasami okazuje się nieskuteczna. Warto byłoby więc wiedzieć, w jakich okolicznościach konieczne staje się podjęcie odwyku w specjalistycznym ośrodku. Zazwyczaj, odwyk dla młodzieży jest konieczny wówczas, gdy doszło już do uzależnienia fizycznego. Wówczas młody narkoman nie jest niestety w stanie samodzielnie wyrwać się ze szponów nałogu. Jego organizm domaga się bowiem przyjęcia substancji, od której jest uzależniony. Zamknięty ośrodek leczenia uzależnień dla młodzieży jest więc miejscem, w którym taka osoba może liczyć na profesjonalną pomoc. Trzeba jednak mieć świadomość tego, że odwyk nie należy do łatwych. Jest żmudny i składa się z kilku etapów, z których najmniej przyjemnym dla uzależnionego jest detoks.
Na czym polega odwyk w ośrodku?
Wiedza na temat tego, jak przebiega odwyk dla młodzieży, przydaje się zarówno osobom uzależnionym, jak i ich rodzicom. Na pewno warto zaznaczyć, że istnieje możliwość przymusowego leczenia osoby nieletniej. Aby można było je przeprowadzić, rodzic lub opiekun prawny musi złożyć do sądu wniosek, w którym zawrze prośbę o skierowanie swojego dziecka na terapię. Jeżeli sąd rozpatrzy wniosek pozytywnie, nieletni może zostać skierowany na leczenie przymusowe. Czas trwania takiego leczenia może jednak wynosić maksymalnie dwa lata. Pierwszym i najtrudniejszym etapem terapii w ośrodku zamkniętym jest detoksykacja organizmu. Konieczne jest przecież odtrucie organizmu młodego człowieka. Nie może więc on mieć dostępu do żadnych substancji, od których jest uzależniony. Jeżeli doszło do uzależnienia fizycznego, pojawić mogą się przykre objawy abstynencyjne. Najczęściej zalicza się do nich drgawki, a także bóle głowy czy drażliwość. Na szczęście, personel wie, jak należy postępować, aby detoks narkotykowy był jak najmniej obciążający dla pacjenta i jego organizmu. Po zakończeniu detoksu konieczne jest dalsze leczenie młodego pacjenta. Ośrodki terapii uzależnień dla młodzieży w Warszawie lub w innych miastach to miejsca, w którym pracują na szczęście wykwalifikowani psychologowie i psychoterapeuci. Dzięki nim możliwe jest prowadzenie indywidualnej psychoterapii młodego człowieka. Ponadto, uzależnieni mają możliwość uczęszczania na terapię grupową. Jest ona bardzo ważna, gdyż w trakcie jej trwania, osoby uzależnione dzielą się ze sobą wskazówkami dotyczącymi radzenia sobie z problemami. Ponadto, każdy z pacjentów może podzielić się z innymi swoją historią i uzyskać od nich wsparcie. Podczas pobytu w ośrodku zamkniętym, nieletni uczęszczają także na terapię zajęciową, która pozwala im oderwać myśli od dręczącego ich nałogu. Wielu rodziców zastanawia się nad tym, jak długi czas ich pociecha będzie musiała spędzić w murach ośrodka zamkniętego. Nie da się jednak jednoznacznie ocenić, jak długo będzie trwało leczenie. Każdy przypadek jest bowiem inny. Co do zasady jednak leczenie trwa od kilku do kilkunastu miesięcy.
Co należy robić po wyjściu z ośrodka, aby uzależnienie nie powróciło?
Odwyk dla młodzieży bywa bardzo pomocny, ale nie daje niestety gwarancji na to, że młody człowiek ponownie nie sięgnie po narkotyki. Na szczęście, istnieją sposoby, dzięki którym można zminimalizować ryzyko nawrotu uzależnienia. Przede wszystkim, osoba nieletnia po wyjściu z ośrodka powinna kontynuować leczenie w warunkach ambulatoryjnych. Najważniejsza jest rzecz jasna psychoterapia. Najlepiej, aby młody człowiek uczęszczał zarówno na terapię indywidualną, jak i na terapię grupową. Wówczas uzyska naprawdę kompleksowe wsparcie. Psychoterapia indywidualna powinna odbywać się przynajmniej raz w tygodniu. Powinien prowadzić ją specjalista mający doświadczenie w pracy z osobami uzależnionymi. Niezmiernie ważny jest wybór odpowiedniego nurtu. Okazuje się, że w terapii uzależnień bardzo dużą skuteczność ma terapia w nurcie poznawczo-behawioralnym. Jak długo powinna trwać taka psychoterapia? Na to pytanie także nie można odpowiedzieć jednoznacznie. Można jednak zaryzykować stwierdzenie, że w większości przypadków konieczna będzie terapia trwająca co najmniej kilka miesięcy. Ważne jest także to, aby dziecko czuło, że ma oparcie w swoich rodzicach i przyjaciołach. Warto przyjrzeć się środowisku, w jakim przebywa na co dzień młoda osoba. Jeżeli ma ono na nią destrukcyjny wpływ, należy rozważyć zmianę klasy, szkoły, a w niektórych przypadkach nawet miejsca zamieszkania.
Czy rodzice powinni zgłosić dziecko na odwyk dla młodzieży?
Rodzice często dość późno dowiadują się, że ich dziecko jest uzależnione od substancji psychoaktywnych. Nawet jeśli pojawiają się symptomy, zazwyczaj je wypierają, liczą, że to tylko młodzieńczy bunt, że młodzi ludzie już tak mają. Niestety problem jest realny i często jedynym wyjściem jest skorzystanie z ośrodka terapii uzależnień dla uzależnionej młodzieży. Wielu rodziców ma jednak wątpliwości, czy ośrodek odwykowy jest konieczny, czy jest to właściwe rozwiązanie.
Decyzja o zgłoszeniu dziecka na odwyk dla młodzieży jest dla wielu rodziców niezwykle trudna i obciążająca emocjonalnie. Rodzice mogą obawiać się, że ośrodek terapii uzależnień będzie dla dziecka traumą, że pozna ciężej uzależnionych młodych ludzi, wpadnie w jeszcze gorsze towarzystwo. Często mają oni wątpliwości co do słuszności takiego kroku, obawiając się, że dziecko poczuje się zdradzone lub znienawidzi ich za podjęcie tej decyzji. Inni mogą mieć nadzieję, że samodzielnie uda im się rozwiązać problem, wierząc w siłę własnych umiejętności wychowawczych. Niestety leczenie uzależnień to skomplikowany proces, tutaj nie wystarczą zakazy i nakazy. Współpracujący z ośrodkiem terapii uzależnień specjaliści wiedzą, na jakich mechanizmach opiera się nałóg oraz nie podchodzą do sytuacji tak emocjonalnie, jak bliscy. W ośrodku zdecydowanie łatwiej jest więc odstawić substancje psychoaktywne.
Jednak warto pamiętać, że uzależnienia są skomplikowanymi zaburzeniami, które wymagają profesjonalnego wsparcia. Współczesne ośrodki leczenia uzależnień oferują specjalistyczną pomoc dostosowaną do potrzeb młodzieży, co znacząco zwiększa szanse na skuteczną rehabilitację. Decyzja o skierowaniu dziecka na odwyk może być wyrazem troski i miłości, a nie porażki rodzicielskiej. Ważne jest, aby rodzice pamiętali, że szukanie pomocy w trudnych chwilach to odpowiedzialne działanie, które może otworzyć drzwi do zdrowienia i lepszego przyszłego życia dziecka. Ośrodek uzależnień to nie wyrok, ale sposób, żeby otworzyć młodzieży uzależnionej nowe możliwości i to tym razem na trzeźwo.
Różnice w terapii uzależnień dla młodzieży i dorosłych
Uzależnienia pojawiają się w coraz młodszym wieku, czasami nawet u dzieci i młodzieży. Chociaż podobny problem dotyczy również dorosłych osób uzależnionych, terapia uzależnień dla młodzieży różni się istotnie od terapii dla dorosłych, co wynika z różnorodnych potrzeb i wyzwań, z jakimi borykają się te dwie grupy wiekowe.
Młodzież, znajdująca się w fazie intensywnego rozwoju emocjonalnego i psychologicznego, często wymaga podejścia bardziej ukierunkowanego na budowanie umiejętności radzenia sobie z emocjami, rozwijanie umiejętności interpersonalnych i wzmacnianie poczucia własnej wartości. Terapia dla młodych ludzi często obejmuje elementy edukacji i wsparcia, które pomagają im zrozumieć konsekwencje uzależnienia i rozwijać strategie zapobiegawcze. Dodatkowo, terapeuci w ośrodkach dla młodzieży zwracają szczególną uwagę na dynamikę rodzinną i rolę rodziców w procesie rehabilitacji, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia. W wielu przypadkach pracują nie tylko z dzieckiem, ale też rodzicami i rodzeństwem. To bardzo ważne, aby wykorzystać czas terapii w 100%, również ze strony domowników. Bliscy powinni zdobyć wiedzę na temat uzależnienia i wdrożyć ją w swoim życiu, aby umieć stawać młodym osobom granice i nie udzielać przyzwolenia na tkwienie w uzależnieniu od substancji psychoaktywnych.
Z kolei terapia uzależnień dla dorosłych koncentruje się głównie na radzeniu sobie z konsekwencjami uzależnienia w kontekście dorosłych obowiązków i problemów, takich jak praca, rodzina czy zdrowie. Dorosłe osoby często stają przed wyzwaniem zmiany długotrwałych nawyków i przyzwyczajeń, a terapia zazwyczaj skupia się na rozwiązywaniu problemów związanych z codziennym życiem i zarządzaniem stresem. W terapii dorosłych dużą wagę przykłada się do leczenia współistniejących zaburzeń psychicznych i efektywnego zarządzania uzależnieniem w kontekście społecznym i zawodowym. Terapeuci doskonale wiedzą też, że osoby dorosłe mają większą autonomię i możliwość decydowania o swoim losie. Młodzież często chce zaimponować rówieśnikom, zmaga się z problemami w szkole, o których nie chce mówić rodzicom. Wszystkie te problemy i przekonania warto przepracować podczas terapii.
